Шри Чаитанья Махапрабху нь европын тооллын 1486 оны хоёрдугаар сард, Шакабда эриний 1407 онд Пхалгуна сарын тэргэл сартай орой Бенгалийн Навадвипа нэрт газарт төрсөн билээ. Бурханы тааллаар энэ орой сар хиртэж байсан бөгөөд сарны хиртэлтийн үед энэтхэгчүүд голчлон Ганга мөрөн болон өөр бусад ариун мөрнүүдэд угаал үйлдэн, ариусахын тулд ведийн мантра тарниудаас уншдаг заншилтай. Ийм ч учраас Бурхан Шри Чаитаньяг мэндлэх үед бүх Энэтхэг даяар ариун нэр, ариун мантрын уншлага цуурайтаж байсан юм.
Дээд Эзний илэрч мэндэлсэн үе нь сарны хиртэллтэй давхацсан нь Түүний айлчлалын үүрэг зорилгын онцгойг нотлох бөгөөд Түүний айлчлалын утга зорилго нь, Кали эринд (хэрүүл тэмцлийн) Бурханы Ариун нэрийг давтан дуулахын чухлыг номлох явдал байлаа. Түүнийг чханна-аватар буюу нууц аватар, нууцлагдмал Бурханы хувилгаан гэж нэрлэдэг. Учир нь Тэрээр Өөрийгөө ил тодоор Дээд Эзэн гэдгийг зарлаагүйн учир нь, муу зуршил, буруу явдал, хоёр нүүртний Кали эринд Түүнийг дуурайн өөрийгөө Бурханы хувилгаан гэж өргөмжлөгчид маш ихээр гарч ирэх учраас нөгөөтэйгүүр энгийн нэгэн бишрэлтний дүрээр заларч Кали эриний хүнд хэцүү цагт хэрхэн төгс төгөлдөрт хүрэх замыг Өөрийн биеэр үлгэрлэн үзүүлэхийг хүсчээ. Тэрээр Өөрийгөө Бурханы Дээд Бодгаль гэдгийг нуун дарахыг оролдож байсан ч тодорхой шалтгааны улмаас Тэрээр Өөрийн анхдагч Шри Кришна дүрээ цөөн бус хүмүүст харуулсан байдаг. Бид энд Түүний хүүхэд ахуйдаа өрнүүлж байсан Түүнийг Дээд Бурханы хувилгаан гэдгийг батласан зарим нэг түүхүүдээс иш татан орууллаа. Иймэрхүү маш олон түүх, үйл явдлууд байдаг боловч хүүхэд ахуйн цөөн заримаас нь иш татав. ** Тэрээр бүр хөхүүл жаахан байхдаа Түүнийг тойрон байгаа эмэгтэйчүүд ариун нэрийг давтан дуулж, алгаа ташаад эхлэмэгц тэр дороо уйлахаа больдог байжээ. Хөршүүд нь энэ үйл явдлыг гайхан ажиглаж бас хүндэтгэн хардаг байлаа. Заримдаа хөршийн залуу бүсгүйчүүд жаалхүү дүр бүхий Дээд Эзнийг эхлээд хэргээр уйлуулж орхичихоод дараа нь Түүнд ариун нэрийг дуулж өгч тайтгаруулан дуугүй болгож туршина. Ингэж Тэрээр бүр өлгийтэй жаахнаасаа ариун нэрийг давтан уншихын чухлыг сурган номлож эхлэсэн ажээ. Түүнийг зургаан сартай байхад нь анна-прашана буюу хоолонд оруулах ёслол үйлдэв. Энэ ёслолын үеэр хүүхдийн өмнө мөнгө эсвэл ном тавьж ирээдүйнх нь хандлагыг ерөнхийлөн тодорхойлдог. Түүний нэг талд зооснууд нөгөө талд “Шримад-Бхагаватам” судрыг тавьжээ. Энэ үед Тэрээр шуудхан “Бхагаватамыг” сонгосон байна. Нэг удаа тэрээр мөлхдөг байх үедээ үүд орчмоороо мөлхөөд явж байтал нь нэгэн могой гараад ирж. Дээд Эзэн ч түүнтэй тоглож гарсан байна. Гэрт байсан бүх хүмүүс айсандаа хөшчихсөн байсан бөгөөд хэсэг хугацааны дараа мөнөөхь могой яваад өгчээ. Мөн нэгэн удаа түүнийг нэг хулгайч хулгайлан авч оджээ. Түүний санаа нь хүнгүй газарт аваачаад, үнэ цэнэтэй гоёл чимгийг хулгайлах бодолтой байж. Дээд Эзэн ч тааламжтайгаар түүний мөрөн дээр гарч суужээ. Замаасаа гарч төөрсөн хулгайч, яван явсаар эцэст нь Түүний гэрийнх нь үүдэнд эргээд ирсэн аж. Түүнийг барих нь гэж айсан хулгайч хүүг орхиод шалавхан зугатан одсон байна. Нэг удаа Жаганнатха Мишра (Шри Чаитаньягийн эцэг) гэртээ мөргөлчин- бярманыг хүлээж авчээ. Тэр брахман Бурханд хоол гүнцэг бэлдээд, түүнийгээ өргөж эхлэмэгц тэдний жаалхүү түүний өмнө гарч ирээд бэлдсэн хоолноос нь амсчихаж гэнэ. Ингээд л нөгөө хоол нь Бурханд өргөхөд зохихгүй болов. Ингээд брахман дахиад л хоол бэлдэх хэрэг гарав. Гэсэн ч энэ удаад мөн л нөгөөхь жаалхүү гарч ирээд мөнөөхь үйлдэл нь давтагдав. Дахиад бэлдэв, гурав дахь удаагаа уг үйл явдал давтагдав. Эцэст нь жаалхүү ч унтахаар хэвтэв. Шөнө дундын үед гэрийн бүх хүмүүс унтсаны дараа мөнөөхь хэрэн хэсүүчлэгч брахман чимээгүйхэн босож өөрийн унтаж байсан өрөөний хаалгыг сайн гэгч нь хаагаад өөрийн бэлдсэн хоолоо Бурхандаа өргөж эхлэв. Гэтэл мөргөлчин-брахманы өмнө гэнэтхэн нөгөө жаалхүү дүрт Дээд Эзэн дахин гарч ирээд дахиад л хамаг өргөж бэлдсэн хоол гүнцгийг нь амсчихав. Ингээд брахман цөхрөнгөө баран уйлжээ. Бүгд бөх нойронд автсан байсан тул түүний уйлахыг хэн ч сонссонгүй. Энэ удаад жаалхүү дүрт Дээд Эзэн Өөрийгөө Дээд Эзэн Кришна болохыг харуулаад болж өнгөрсөн үйл явдлыг хэнд ч ярихгүй байхыг сануулжээ. Бага насанд нь иймэрхүү хүний санаанд оромгүй маш олон үйл явдал тохиолддог байсан байна. Тэр сахилгагүй хүүхэд шиг кастын брахмануудаар даажигнах дуртай байж. Тэднийг Гангын усанд угаал үйлдэж байхад нь тэднээр даажин тохуу хийнэ. Бясалгалын маш өндөр түвшинд хүрч, бүхий л бясалгагчдын дээд зорилго болсон Дээд Брахман буюу мөнхийн гэрлийг төвлөрөн бясалгаж усан дотор сууж байгаа смарта-брахманууд тийш усан доогуур сэмхэн мөлхөн очоод хөлөөс нь татан унагаж орхино. Тэд ч хүүгийн араас хөөхөд жаалхүү дүрт -Дээд Эзэн тэдэнд хандаж: “Та нар Надаас цацрах брахманы гэрлийг бясалгахын оронд Намайг бясалгасан нь дээр” гэж хэлдэг байсан аж. Брахманууд эцэгт нь, түүний хүү сургуульд явахын оронд тэдэн рүү ус цацаж зүггүйтэж байна гэж ховлодог байв. Тэрхэн зуур Дээд Эзэн эцгийнхээ өмнө сургуулийн дүрэмт хувцастайгаа, номоо барьсан чигтээ яг л сургуулиасаа эргэн ирж байгаа юм шиг гарч ирдэг байжээ. Мөрний гхата буюу угаал үйлддэг хэсэг дээр Тэрээр сайн, эр нөхөртэй болох гэж Шива бурханд мөргөж байгаа эмэгтэйчүүдээр байнга даажин тохуу хийнэ. Энэ заншил нь нөхөрт гараагүй бүсгүйчүүдийн дунд өргөн тархсан байлаа. Тэднийг энэ зан үйлээ үйлдэж байхад нь Тэрээр тэдний өмнө зүггүйтэн гарч ирээд: “Миний хөөрхөн эгч нараа, та нар Шива бурханд өргөж байгаа бүх зүйлээ Надад өргөсөн нь дээр. Шива бол Миний бишрэлтэн, Парвати бол Миний үйлчлэгч. Хэрэв та нар Надад мөргөх юм бол Шива болон бусад сахиулсан тэнгэрүүдийн тааллыг илүү ихээр хангах болно” гэдэг байж. Айснаасаа болж эсвэл Түүнийг хайрласнаасаа болж зарим бүсгүйчүүд Түүнд янз бүрийн зүйлийг өргөл болгож өгдөг байсан бөгөөд Дээд Эзэн ч тэднийг залуу сайхан нөхрүүдтэй болно хэмээн итгүүлэн адисладаг байв. Энэ адислал нь бүсгүйчүүдийг баярлуулдаг байсан ч тэд Түүний зүггүйтлийн талаар ээжид нь ховлодог байлаа…
Шри Чаитанья Махапрабху нь Кали эриний унан доройтож, аврагдах горьдлогогүй “өвчилсөн” хүмүүст зориулан Өөрийн хамгийн хүчтэй “эмээ” авч ирсэн бөгөөд энэ эмийг хэрхэн хэрэглэх аргыг Өөрийн биеэр зааж үзүүлсэн юм. Кали эриний алтан аватар Шри Чаитанья Махапрабхугийн яруу алдар бадартугай!
Бэлтгэсэн: Балабхадра дас |