Шри Кришна-намаштакам   Шри Рупа Госвами   1 Ай аврал энэрлийн дээд Шри Харинам минь ээ! Алмаз чулуудан гайхам зүүлт мэт Алтран гялалзах Упанишадууд хүртэл Бадам мэт Таны ялдам өлмийд Баясал дүүрэн мөргөн сөгднөм Ариун судрууд ядрахаа огоорон Амрах чөлөөгүй Таныг л магтнам Их йогчид, эрдэмт мэргэд Гэгээн багш, гэгээрсэн бишрэлтнүүд Таны өлмийд сөгдөн мөргөж Дахин, дахин магтан алдрашуулмуу 2 Гэгээн мэргэдийн магтан дуулдаг Гэрэл цацарсан Шри Харинам минь! Амьд амьтсын ач тусыг бодож Авиан дүрээр илрэн залрав Хэрвээ хүмүүн ганц л удаа Гэхдээ бүр шоолж егөөдөөд Эрхэм нэрийг уншин дуудваас Элдэв нүгэл нь устан арилмуй Ариун гэгээн нэр алдар Таны Алдар суу дуурьсах болтугай! 3 Наран мэт гэрэл цацруулсан Найрсаг энэрэнгүй Ариун нэр минь ээ! Нэрний тань туяаны өөдөс төдийг Нэг л удаа харсан хэн ч бол Материйн ертөнцийн мунхаглалын харанхуйгаас Бат лавтай ангижрах болно Ариун мэдлэгийн үртэс ч үгүй Адгийн сохорт ч тэр үнэний харааг хайрлана Таны л ачаар дорд унагсад Бурханы

Бурханы бишрэлтний яруу алдар бадартугай ! Бурангуй явдлын уруу намтар сөнөтүгэй ! Хари-н бишрэлтний гэгээн алдар мандтугай ! Хазгай явдлын бараан сүүдэр сөнөтүгэй ! Хаа холын Энэтхэгээс дал гарсан насандаа Харанхуй далайн чанад дахь Америк орныг зорив Зүдүү гучуун улмаас тухтай унаанд амжсангүй Зүтгүүр ачааны хөлөгт арай ядан дайгдав Аймшигт далай түүнийг амар тайван байлгасангүй Анхны өдрөөс эхлэн далайн өвчнөөр өвдөв Арайхийн илаарь болоод хэд хонож байтал Аюулт зүрхний шигдээс амины хаалгыг тогшив Найдвар тасарч байтал Бурхан Кришна зүүдлэгдэв Гайхам сайхан орноосоо хөлгөөр ирж үзэгдэв Адис өршөөлөө хайрлаад, амь насыг нь хамгаалаад Алс холын зорилгод нь амжилт, хийморь ерөөв Ядруу биетэй Бхактиведанта Бурханы санааг таасангүй Яршигтай хол замыг яах гэж туулж байгаагаа ухаарсангүй Эцсийн мөчид бүх зүйл Эзний таалалд байдгийг санаж Эх нутаг Вриндаванаа санаж, нулимстай шүлэг тэрлэв Арай гэж Америк орны бараа харагдав Ай хөөрхий гэж, шүтлэгийн сүүдэргүй сүрлэг өндөр орднуудыг хараад шүүрс алдав Хачин жигтэй, бурханлагийн ойлгоцгүй ийм хүмүүсийг Харигийн бишрэлтэн болгоно гэдэг ямар хэцүүг шууд

Нэгэн хүн жигтэй сонин зүүд зүүдлэжээ. Тэрээр нэг их элстэй далайн эргээр явж байх аж. Түүнтэй хамт Бурхан Өөрөө хамт явна гэнэ. Тэнгэрт түүний амьдралын дүр зураг анивалзах ба энэ болгоны дараагаар элсэн дээр хоёр хос мөр гарч байгааг тэр ажиглав. Нэг нь түүний хөлийн мөр, нөгөөх нь Бурханы хөлийн мөр ажээ. Түүний нүдний өмнө түүний амьдралын сүүлчийн мөчлөг анивчин өнгөрөхөөс өмнө тэрээр элсэн дээрхи мөрүүдийг ажиглан харав. Гэтэл түүний амьдралын замын хамгийн хэцүү мөчлөгүүдэд нөгөө мөр ганцхан жим болж хувирсан байхыг тэр анзаарчээ. Түүнчлэн энэ мөч нь түүний амьдралын хамгийн хэцүү, зовлонтой үе байсныг тэр санан дурсав. Тэрээр маш ихээр гашуудан гуниглаж, Бурханаас асуув: –       Та надад хэлэхдээ хэрвээ чи Миний хэлсэн зам мөрийг дагавал Би чамайг орхихгүй гэж надад хэлсэн биш бил үү. Гэтэл миний амьдралын хамгийн хэцүү мөчүүдэд ганцхан эгнээ мөр энэ элсэн дээр үлдсэн байгааг би харлаа. Чухам яагаад Та, Та надад хэзээ хэзээнээс илүү хэрэгтэй тэр үед орхиод явчихсан юм