Энэ бол өөрийн үзлээс огоорч татгалзах явдал юм. Би бүгдийг ойлгож чадна, би өөрөө бүх зүйлийг мэдэж чадна гэсэн итгэл үнэмшлээсээ. Дурын бурхангүй үзэлтэн, тухайн зүйлд зөв хандах аваас өөрөө бүгдийг ойлгож чадна хэмээн бодож байдаг. Гэвч мэргэн ухаантнууд нь энэ үзлээсээ татгалзаж чадсан учраас мэргэн болсон байдаг. Тэд маргадаггүй. Харин ойлгохыг оролддог. Маргаанаас үнэн төрдөггүй. Харин маргаан дунд хүлцэнгүй чанар үхдэг. Үнэн нь хүлцэнгүй асуулт болон эрхэм сайхан хариултын дундаас төрдөг. Асуулт тавьсан хүнийг үл доромжилсон хариулт нь эрхэм сайхан хариулт мөн. Ийм маягаар харилцан үйлчлэл бий болдог. Асуугчийн үйлчлэл бол өгүүлэн яригчийг өөнтөглөлгүй хүлцэнгүй асуулт тавих явдал байдаг бол хариулагчийн үйлчлэл нь энэхүү ярианд бүгд сэтгэл хангалуун үлдэхүйц хариулахад оршдог. Мөн асуугчийг улам илүү асуултуудыг асуух хүслийг төрүүлэхүйц мөн тэрээр өөрийн асуултын чухлыг мэдрэх, өөрийнх нь асуулт сонсогч нарт хэрэгтэй шаардлагатай байсан гэдгийг мэдрэх мэдрэмжийг төрүүлэхэд оршино. Ведийн зурхайч, сэтгэл зүйч В.Рузовын (Патита Павана дас) лекцээс орчуулж бэлдсэн: Балабхадра дас