Кришна, номын багшийн байр сууринаас зааварчилж эхэлсэн. Tam uvāca hṛṣīkeśaḥ. Hṛṣīkeśa…, Кришнагийн өөр нэг нэр нь Хиришикеша. Хришикеша гэдэг нь “хришика”,  “иша” гэсэн үг. “Хришика” гэдэг “мэдрэхүй” харин “иша” гэдэг “эзэн” гэсэн утгатай. Тиймээс Кришна бол бид нарын бүгдийнх нь мэдрэхүйнүүдийн эзэн нь. Үүнийг  13-р бүлэгт тайлбарладаг. kṣetra-jñaṁ cāpi māṁ viddhi sarva-kṣetreṣu bhārata (Бхагавад Гита 13.3)  Энэ биенд хоёр амьд оршнол байдаг. Нэг нь би, бие даасан сүнс (атма), нөгөөх нь Кришна буюу Дээд сүнс (параматма). Īśvaraḥ sarva-bhūtānāṁ hṛd-deśe arjuna tiṣṭhati (Бхагавад Гитагийн 18.61) Тэгэхээр Параматма буюу Дээд сүнс бол үнэндээ жинхэнэ эзэмшигч нь юм. Миний мэдэрхүйнүүд, надад эдгээрийг ашиглах боломжийг л өгсөн. Үнэндээ энэ мэдэрхүйнүүд минийх биш юм. Миний мэдэрхүйнүүд, надад эдгээрийг ашиглах боломжийг л өгсөн. Үнэндээ энэ мэдрэхүйнүүд минийх биш юм. Би өөрийнхөө гарыг бүтээгээгүй. Бурхан Кришна материаллаг эрчмүүдээрээ дамжуулан гарыг бүтээсэн бөгөөд идэх болон хураан авах зэрэг өөрийнхөө зорилгодоо ашиглаарай хэмээн надад энэ гар олгогдсон. Гэвч энэ бол үнэндээ миний гар биш юм. Хэрвээ үгүй гэвэл, гар маань мэдээгүй болох үед ч энэ бол миний гар хэмээн зүтгэдэг. Би гараа ашиглаж чадахгүй байна, яагаад гэвэл эзэн нь тэр гарныхаа хүчийг авчихсан. Яг л түрээсийн байр шиг. Хэрвээ байрны эзэн нь чамайг байлгахгүй гэвэл чи тэнд амьдарч чадахгүй. Ашиглаж чадахгүй. Үүнтэй нэгэн адилаар энэ биений жинхэнэ эзэн Хришикеша намайг энд байлгахыг зөвшөөрсөн үед л би энэ биеийг ашиглаж болно. Тийм учраас Кришнагийн нэрийг Хришикеша гэдэг. Мөн энэ Кришнагийн ухамсрын хөдөлгөөн гэдэг нь бид мэдэрхүйгээ Кришнагаас хүлээж авсан, тиймээс бидний мэдрэхүйнүүд Кришнад зориулагдах ёстой. Мэдрэхүйгээ Кришнад зориулж ашиглахын оронд бид үүнийг өөрсдийнхөө таашаал ханамжийн төлөө ашигладаг. Энэ бол бидний амьдралын өрөвдмөөр нөхцөл байдал. Яг л чи түрээсэлж байгаа байгаа байрандаа түрээсний мөнгөө өгөх ёстой байдагтай адил, хэрвээ түрээсээ өгөхгүй – үүнийг өөрийнхөө өмч хэмээн бодох аваас асуудал үүсч эхэлдэг. Үүнтэй адилаар Хиришикеша гэдэг “жинхэнэ эзэмшигч бол Кришна” гэсэн үг. Надад энэ өмчийг өгсөн. Үүнийг Бхавагад Гитад үүнийг батлан өгүүлдэг. īśvaraḥ sarva-bhūtānāṁ hṛd-deśe ‘rjuna tiṣṭhati bhrāmayan sarva-bhūtāni yantrārūḍhāni māyayā (БГ 18.61) Янтра: энэ бол төхөөрөмж. Энэ төхөөрөмжийг Кришна надад өгсөн. Яагаад гэвэл “Хэрвээ би хүний бие шиг төхөөрөмжтэй болчихвол, би ингэж таашаал ханамж эдэлж чадна.” гэж хүссэн. Тэгээд Кришна “За” хэмээн миний хүслийг биелүүлдэг. Хэрвээ би “Бусад амьтны цусыг шууд сорж болохоор тийм төхөөрөмжтэй болмоор байна” гэж бодох аваас, Кришна хүслийг чинь биелүүлэн “май энэ барын бие үүнийг ашигла” хэмээх болно. Иймэрхүү л зүйл болж явагдаж байдаг. Тиймээс түүний нэрийг Жинхэнэ эзэмшигч буюу Хиришикеша гэдэг. “Би бол энэ биеийн эзэн нь биш юмаа. Кришна бол энэ биеийн эзэн нь. Би таашаал ханамж эдлэх тодорхой нэг бие хүссэн. Тэр үүнийг надад өгсөн ч би ханамжтай биш байна. Тиймээс би энэ биеийг энэ төхөөрөмжийг жинхэнэ эзэнд нь зориулж ашиглахыг сурах болно.” хэмээн ойлгох нь “бхакти” юм. Hṛṣīkeṇa hṛṣīkeśa-sevanaṁ bhaktir ucyate (CC Madhya 19.170). Эдгээр мэдрэхүйнүүд – яагаад гэвэл Кришна бол эдгээр мэдэрхүйнүүдийн жинхэнэ эзэн нь. Тэр бол энэ биеийн жинхэнэ эзэн нь тиймээс энэ бие Кришнагийн албанд зориулагдах ёстой хэмээх аваас бидний амьдрал төгс төгөлдөр болно. Эх сурвалж:  Өмнөд Африкийн Жоханнесбургт уншсан Бхагавад гитагийн лекц 1975 оны 10 сарын 17 https://www.youtube.com/watch?v=v8XG7k9PvDY /Шрила Прабхупадагийн дууг хоолойг сонсож Монгол хэл дээр энэ лекцийг дэд гарчигтай уншихыг хүсвэл баруун доод буланд харагдах СС дээр дарж Mongolian хэсгийг