Нэгэн мусульман эр муудсан мах идсэнээс ходоод  дотор нь ихээр хямарчээ.  Тэгээд бие засахаар ой руу гүйсэн ч бие зассаны дараа тун их ядарсандаа болоод өндийн босч чадахгүй суув. Түүнийг нэгэн зэрлэг бодон гахай нүд салгалгүй харж байсан ба хүний ялгадсыг дээд зэргийн гүнцэг хэмээн тооцож түүнийг амтлах боломжийг тэсч яадан хүлээж байжээ. Эцэстээ тэрээр тэсч байж чадахаа болиод, хөөрхий эр рүү дайрч, соёогоороо түүнийг нэвт хадарчээ. Амь тавих үедээ мөнөөхь мусульман эр “Харама!”  хэмээн чангаар хашгирав гэнэ.

“Харама!” гэдэг нь “хараал ид” гэсэн утгатай араб үг аж. Түүнд Ариун Нэрийн нэг үе, -“Рама” багтаж байсан тул мусульман эр санамсаргүй энэ үгийг хэлснээрээ мокша буюу ангижралыг олжээ. Энэ бол Ариун Нэрийг санамсаргүй дуудсаны үр дүн юм. Эндээс Ариун Нэрийг байнгад, ухамсартай, санаатайгаар унших нь хэдий хэмжээний хүч нөлөөтэйг төсөөлж болно.

Шачинандана Свами “Ариун Нэрийн рашаа далай” номоос

Орчуулсан: Балабхадра дас

АСУУЛТ: Та сонсоход маш амаргүй зүйлсийн талаар ярих юм. Яагаад иймэрхүү мэдээлэл энгийн хүмүүст ойлгоход хэцүү байдаг юм бэ?

ХАРИУЛТ: Энэ мэдлэг нь хүн бүхэнд нээлттэй ч ихэнхи хүмүүс тэдэнд өөрсдөд нь таагүй зүйлсийг анзаарч ажиглалгүй өнгөрөөхийг хичээдэг. Өмнө өгүүлсэнчлэн, сохор дагагчдыг хүсч сонирхогч хүмүүс маш олон. Бид, хүмүүс болгоомжлол, хянамгай байдлаа умартан шашны удирдагчдыг сохроор хошууран дагах үед үүсдэг тун ч аюултай нөхцөл байдлын тухай байнга л сонссоор байна шүү дээ. Гэвч материаллаг соёлыг хамгаалах гэж урьдаас бэлдсэн хамгаалагчдын ярьж буй бүхнийг шижир алтан зоос мэтээр хүлээн авч байгаа тэр хүмүүстэй юу ч ярих билээ? Бид жинхэнэ мэдлэгийг жирийн мэдээлэл хэмээн, ухуулга сурталчилгааг мэргэн ухаан мэтээр хүлээн авч байна.

Ведийн бүтээлд үүнтэй холбоотой нэг сургамжит түүх бий. Ордны угаагч эр нэгэн илжигтэй байж л дээ. Тэр илжиг нь боодолтой хувцсуудыг угаах газар өөд зөөхөд нь түүнд тусладаг байж. Тэр хүн илжгэндээ туйлын хайртай байсан тул түүндээ дуу дуулж өгч, сайн гэгч нь хооллон ундалж, аль байдгаараа халамжлан, өдөр турш түүнийхээ талаар боддог байв. Гэтэл нэг удаа аймшигтай юм болжээ.  Сунанда-гандхарва нэрт тэр илжиг нь үхчихэж гэнэ. Тэр үед гэр бүл дотор хэн нэгэн эсвэл ойр дотны хэн нэгэн хүн нас барвал үсээ хусуулж уй гашуудлаа илэрхийлдэг заншилтай байсан үе байлаа. Өөрийн хайрт нөхрөө алдсан цэвэрлэгч эр энэ заншлын дагуу үсээ хусуулахаар шийдэв. Ордон орох замд  түүнтэй ордны хуврага таарсан бөгөөд түүнээс чухам яагаад үсээ хусуулсныг нь асуув гэнэ. Тэр хариуд нь: “Өнөөдөр миний хамгийн сайн анд нөхөр Сунанда-гандхарва нас нөгчсөөн” гэж хариулж. Хуврагатан, ямар нэг хүндтэй хүн нас нөгчиж дээ хэмээн санаад мөн л уй гунигт автаж, үсээ хусуулан ариун мөрөнд угаал үйлдвэй. Хуврагатны ийн үйлдэхийг хааны сайд ажиглаад юу болсныг нь түүнээс асуув. Хуврага: “Та үүнийг мэдээгүй хэрэг үү? Өнөөдөр хөөрхий муу Сунанда-гандхарва нас нөгчсөн шүү дээ” гэж гэнэ. Сайд ч бодож төдөлгүй түүний жишээг даган үсээ авахуулж, голд угаал үйлдэв. Хаантан ч шадруудынхаа ийн аяглахыг хараад мөн тэрхүү асуултыг тэдэнд тавив. Өөрийн итгэлт албатуудаа дэмжих үүднээс хаантан мөн үсээ хусуулж, гол явав.

      Цэвэрлэгч, хуврага, сайд, өөрийн энхрий хайрт хаантнаа хараад хатан нь нөхрөөсөө тэд чухам яагаад үсээ хусуулсныг нь асуув гэнэ. Хаан, энэ өдөр агуу Сунанда-Гандхарва нас нөгчсөн юм шүү дээ хэмээн хариулахуйд хатан нь: “Тэр чинь хэн байдаг билээ?” хэмээн гайхан сонирхжээ. Хаан юу гэж хариулахаа мэдсэнгүй. Тэгээд сайдаасаа энэ тухай мэдэх хүртэл түр хүлээж байхыг хүсэв. Сайд нь гэтэл энэ асуултыг хуврагат тавих хэрэгтэй байна гэж мэдэгдэв. Сайдыг ийн асуухуйд хуврага энэ тухай цэвэрлэгч эрээс асууж өгнө гэж амлав.

    Ингээд хуврага, Сунанда-гандхарва гэж чухам хэн болох тухай цэвэрлэгчээс асуухуйд, цэвэрлэгч эр нүдэндээ нулимс мэлтэлзүүлэн байж, Сунанда нь ямар сайхан амьтан байсан, тэд нэг нэгнийгээ ямар их хайрладаг байсан, одоо амьдралд нь түүнийг орлож чадах хэн ч байхгүй, амьдрал нь утга учиргүй хоосон болж хамаг л утга учраа алдлаа гэх мэтээр урсгаж гарав. Хуврагатан ч: “Надад тун харамсалтай байна. Гэхдээ би түүний тухай юу ч мэдэхгүй билээ. Тийм болохоор тэр чинь чухам хэн байсныг надад хэлж өгөөч?” хэмээн гуйжээ. Цурхиртал уйлан байж, чичирхийлсэн хоолойгоор  цэвэрлэгч өөрийнхөө илжгийг хорвоогоос алдсан тухайгаа хэлж гэнэ.

      Энэ түүх нь бидний хэн нь ч мэдээллийн занганд орох боломжтойг харуулж буй юм. Харамсалтай нь тэр мэдээллүүд  жинхэнэ үнэн нь  батлагдаагүй байдаг билээ. Санскрит хэлээр ийм зан байдлыг гаддалика буюу “хонины араншин” гэж нэрлэдэг. Хэрэв нэг хонь ангал халил руу харайхуйд бусад бүх сүрэг түүнийг дагадаг.

Бхакти Тиртха Свами “Бурханлаг дайчин” номын Асуулт, хариулт хэсгээс

Орчуулж бэлдсэн: Балабхадра дас

Намайг Бразилид номлол хийж явах үед тус нутгийн иргэд хий үзэгдэлтэй ихэд холбоотой байж тэднээс дэмжлэг туслалцаа авч зарим тохиолдолд бүр тэдний тусламжтайгаар  өвчнөө ч илааршуулдаг тухай дуулсан билээ. Сүм маань өдөр бүр  Кришнагийн Ухамсрын  хөдөлгөөнийг сонирхохоор ирэх зочдын хөлд дарагдаастай. Зарим тохиолдолд зочидтой ярилцан, яагаад сүм дээр хүрэлцэн ирснийг тодруулахад Жорж намайг Харе Кришна сүм дээр очоод Бхагавад Гита (Бурханы Дуулал) анх айлдсан тэр байдлаараа номыг худалдан авч уншихыг зөвлөсөн юм гэдэг байв. Би дотроо ямар сүрхий бишрэлтэн бэ? Өдөр бүр л хэн нэгэнд номлол хийж, нааш нь илгээсэн байх юм гэж дотроо бодоод өнгөрлөө.

Төд өдөлгүй Харинама (Бурханы нэрийг гудманд дуулах үйл ажиллагаа) эхлэх болж бид ч баяр баясалд автан байх үед 30 гаран Бхагавад Гита борлогдсон байхыг мэдээд би ихэд гайхав. Маргааш нь Харинамын үйл ажиллагааны үеэр ном худалдан авсан залуус сүм дээр ирж Харе Кришна Маха Мантра уншиж байхыг ажиглаад тэдний дунд байгсдын нэгнээс “Уучлаарай, өөрт чинь Жорж ном уншиж, сүмд ирэхийг зөвлөсөн үү ” гэж асуухад “Өө тэгэлгүй яахав. Манай нутгийнхан бүгд Жоржийг мэддэг юм” гэлээ. Би түүнийг хэн болохыг мэдэх хүсэлдээ хөтлөгдөн, сүмийн ерөнхийлөгчөөс түүнийг хэн болохыг тодруулахад,  тэрээр “бид энэ талаар төдийлөн их ярьдаггүй. Гэхдээ Жорж гэдэг маань төрлөө олоогүй сүнс байгаа юм. Урд төрөлдөө ариун гэгээн брахмана хүн (бярман буюу Ведийн мэдлэгт төгс нэвтэрсэн нэгэн) байсан юмаа тэр. Хувь зохиолын жигтэй тохиолоор үнээ хөнөөчихсөн юм. Иймээс л тэр энэ төрөлдөө хий үзэгдэл буюу буг болон хувирч тэгээд энэ хараалаасаа салахын тулд, энэ зовлонт амьдралаа үтэр  түргэн дуусгахын тулд  хүмүүст Кришнагийн ухамсрын хөдөлгөөний талаар номлодог юм” хэмээн тайлбарласан билээ.

Тайлбар: Үнээ нь Бүхний Дээдийн хамгаалалтад байдаг орчлон ертөнцийн хамгийн ариун амьтан тул бясалгал, ариуслын ийм өндөр түвшинд хүрсэн хүн ч түүнийг алж хөнөөснөөс ирэх нүгэл, шийтгэлээс зайлах боломжгүй гэдгийг энэ сургамжит лекцээс ухааран ойлгож болно. Тиймээс та бид үхрийг хөнөөх үйлээс аль болох хол, үхрийн хамгаалах үйл хэрэгт аль болох ойр байх хэрэгтэй юм. Түүнийг хөнөөх нь тийм их аюул уршигтай байдаг юм бол түүнийг хамгаалах нь ямар их ач тустайг хэлэх боломжгүй буюу.

Бурханы адислалт  Индрадьюма Свамигийн 2011 онд уншсан

 лекцээс орчуулж бэлтгэсэн:  Туласи Махарани деви даси.