Ведэд өгүүлснээр, жинхэнэ мэдлэг нь сонсоход туйлын хүнд хэцүү гэдгээрээ ялгардаг хэмээсэн. Түүнийг сонсох нь туйлын хүнд хэцүү. Яагаад гэвэл жинхэнэ мэдлэг нь хүмүүнийг өөрчлөлт хийхэд нь өдөөж өгдөг. Энэ нь заримдаа бидний аль болох хийхийг хүсдэггүй тийм зүйлүүд байдаг. Бид өөрчлөгдөхийг хүсдэггүй. Бид өөрсдийн амьдралд ямар нэг зүйлийг өөрчлөх ёстой үед, түүнийг үндсээр нь өөрчлөх шаардлагатай үед бид өөрсдийгөө аюулгүйгээр мэдэрдэггүй буюу заримдаа энэ нь бидэнд зүгээр л аймшигтай санагддаг. Бид асуудал өөрөө шийдэгдэхийг өөрөөр хэлбэл бараг л хүсэл байхгүй, бараг л хайр байхгүй, бараг л халуун дулаан харилцаа татагдал байхгүй тийм харилцаан дунд оршин  амьдарч байдаг. Бид ямар нэг ид шидийн зүйлийг эсвэл нөхцөл байдлын явцад эсвэл гаригсын нөлөөгөөр гэнэт нөгөө харьцаа маань дахин амь орно хэмээн хүлээж байдаг: хаяж одсон нөхөр маань эргээд ирнэ, муудсан эрүүл мэнд маань ид шидийн байдлаар амьдруулагч рашаанаар цацуулсан мэт эргэн сэргэнэ хэмээн найдаж байдаг. Мэдээж хэрэг хүн, бүх зүйл тогтсон цаг хугацаандаа ирдэг хэмээн хувь тавиландаа найдах ёстой нь үнэн л дээ. Гэхдээ энэ нь тийм фаталист буюу сүйрлийн мөн чанартай, хөнгөн хуурмаг мөн чанартай байх ёсгүй. Ведийн зурхайч, сэтгэл зүйч Руслан Нарушевичийн лекцээс орчуулж бэлдсэн: Балабхадра дас